Als ik geconfronteerd word met de nood van mensen in ontwikkelingslanden, heb ik meestal snel een oplossing klaar. Het overkomt ons allemaal: Wereldproblemen bekijken door een westerse bril. We zijn met het lot van mensen begaan en geven vaak en veel geld aan oplossingen, die in onze westerse ogen goed zijn.
Stichting Apollos werkt al decennialang met lokale partners in ontwikkelingsgebieden op het zuidelijk halfrond, die vanuit eigen cultuur en context problemen leren aanpakken. In lokaal beheer worden er programma’s ontwikkeld, die de mensen daar aanmoedigen om niet in hun lot te berusten, maar zelf in beweging te komen. Zij gaan na training inzien, dat ze zelf de oplossing zijn voor problemen en worden er zo “eigenaar” van. Dit betekent dat ze na het volgen van de training intrinsiek gemotiveerd zijn om problemen op te lossen. En ze ervaren dat het werkt. Wij komen alleen als coach langszij om het proces te begeleiden. De giften die wij ophalen gaan naar de lokale partners, die hun eigen oplossingen creëren.
Door deze aanpak, wordt zelfvertrouwen opgebouwd. Dit leidt ertoe dat dit concept wordt gekopieerd en herhaald. En omdat het als een lokale oplossing gezien wordt, blijft deze, ook als de coach of trainer al weer lang verdwenen is.
Zou het niet mooi zijn als tenminste een deel van jouw giften naar deze aanpak zou (blijven) gaan? Dan kan de duurzame ontwikkeling, die op gang is gebracht, onverminderd op volle kracht doorgaan. https://apollos.nl/help-mee/
